De Harland Awards kent een veertigjarige traditie, waarin een jury van recensenten, redacteuren en professionele auteurs jaarlijks de prijs uitreikt voor beste ingestuurde korte fictie. Deze bestaat uit een bedrag van €1.000,- en is daarmee een van de grootste verhalenwedstrijden in de verbeeldingsliteratuur ter wereld. Bekende winnaars zijn o.a. Tais Teng, Christien Boomsma en Thomas Olde Heuvelt. De deadline voor de 2015 editie was op 1 september, maar in 2016 is er weer een nieuwe verhalenwedstrijd.

In 2016 wordt voor het eerst een prijs van €2.500,- uitgereikt voor beste gepubliceerde verbeeldingsroman van de vorige jaargang. Uit de 41 ingezonden romans wordt het beste fantastische boek van het afgelopen jaar geselecteerd, dat de hoofdprijs van 2.500 euro wint. Alleen gepubliceerde romans in de fantastische genres komen in aanmerking.

Elk jaar worden de Harland Awards publiekelijk uitgereikt op het Gala van het Fantastische Boek. De organisatie, onder auspiciën van de Stichting ter Bevordering van het Fantastische Genre, is verheugd bekend te maken dat in 2016 dit literaire evenement wordt gehouden op zaterdag 2 april, in De Rode Hoed te Amsterdam. Het Gala is een literair evenement met een dagprogramma vol informatieve lezingen, panels en schrijvers, en een feestelijke gala-avond met literair entertainment en de awardshow.

Op deze avond wordt de bekroning voor beste gepubliceerde verbeeldingsroman van de vorige jaargang voor het eerst uitgereikt door romanschrijfster Susan Smit. Smit, bekend van onder andere haar romans Gisèle, Wat er niet meer is en En dan de liefde zal ook een lezing geven tijdens het Gala van het Fantastische Boek, in De Rode Hoed te Amsterdam.

Ook gelauwerd thrillerauteur Tomas Ross zal spreken op het Gala, tijdens de uitreiking van de bekroning in de Harland Award Verhalenwedstrijd. Tomas Ross was in de editie van 2016 juryvoorzitter. Amerikaans New York Times bestsellerauteur Jeff VanderMeer (bekend van o.a. de Southern Reach-trilogie) zal ook een gastoptreden geven tijdens het Gala. Hij en zijn vrouw Ann VanderMeer, redacteur bij de Amerikaanse uitgever Tor (en voormalig redacteur van Weird Tales Magazine) zullen tijdens het middagprogramma voor een selecte groep schrijvers een rondetafelgesprek voeren over de ins en outs van het schrijversvak.

Voor meer informatie over het programma, ticketverkoop en dergelijke kunt u terecht op harlandawards.eu

Berlijn is nog nooit zo populair geweest als nu. Zonder opsmuk schetst oud-NOS-correspondent en Berlijnkenner Margriet Brandsma een beeld van deze dynamische stad die nooit slaapt.

Bij velen staat niet meer Parijs op nummer één voor een citytrip binnen Europa, maar Berlijn. Berlijn heeft een stuk van Parijs’ magie weggezogen. Zo lijkt het althans al kijkende naar het grote aantal toeristen dat sinds een jaar of tien de stad bezoekt. Waarom is de Deutsche Hauptstadt ineens zo populair geworden? Deze vraag inspireerde Margriet Brandsma om aan haar vijfde boek te beginnen: Daar is de Muur, een vervolg op het in 2006 verschenen Waar is de Muur?.

Daar is de Muur kan worden opgevat als een reisgids, maar wel een heel uitgebreide. En dat is precies het grote verschil met andere reisgidsen over Berlijn. Doordat Brandsma jarenlang in de stad heeft gewoond en voor de NOS verslag deed van elke gebeurtenis daar, weet ze letterlijk elk detail van de stad. Zo weet ze bij elk plein en busstation en iedere metrohalte of wijk wel een verhaal te vertellen. Waarom de elitebuurt Charlottenburg in het westelijke deel van de stad ligt, bijvoorbeeld: ‘Omdat de wind in Berlijn vrijwel altijd uit westelijke richting komt, gingen welgestelden in het westelijke deel van de stad wonen vanwege de schonere lucht. Nu speelt het geen rol van betekenis meer, maar vroeger met kachels die op bruinskool en hout stookten, wel degelijk.’ De reiziger die van dit soort feiten houdt, zal ongetwijfeld genieten van Daar is de Muur.

In het boek wordt overigens wel duidelijk dat Brandsma het grootste gedeelte van haar carrière heeft doorgebracht als nieuwsjournalist. Daar is de Muur zit namelijk vol feiten zonder enige schwung: het boek is erg informatief en bevat nauwelijks anekdotes of zinsneden die het boek levendiger zouden kunnen maken. Een iets speelsere beschrijving was geen zonde geweest.

Toch moet het de oud-journaliste worden nagegeven dat ze een erg goed en gedetailleerd beeld wegzet van ‘de stad die de naam heeft altijd te veranderen’. Daar is de Muur garandeert elke Berlijn-reiziger niet alleen een inkijk te geven in de hoogtepunten van de stad, maar ook in de achtergrond van de minder bekende plekken. Kortom, Brandsma geeft door de vele details een diepere dimensie aan Berlijn die een simpele Lonely Planet achterwege zou laten.